مراحل تربیتی

در مواقع نیاز، وظیفه تنبیه و برخورد با نوجوان خاطی بر عهده مربی است و مراحل تنبیه از این قرار است:

الف) تذکر:
در تنهایی باشد.
بدون شوخی باشد.
صمیمی باشد.
با لحن دلسوزانه صورت گیرد.
امیرالمومنان علی(ع) می فرمایند: «نصیحت کردن در حضور جمع، سرکوفت است.»

بهتر است در همین مرحله متربی اشتباه کارش را متوجه شود.

ب) اخطار:

در تنهایی باشد.

بدون شوخی باشد.لحن صمیمی نباشد.
لحن، بوی تهدید ب

دهد!

بهتر است در این مرحله متربی خطاکار حساب کار دستش بیاد! – متوجه اشتباه خوش شده و در جهت جبران آن برآید.

ج) تعلیق:
به این معنی که نوجوان از کاری که انجام می داده یا مسئولیتی که بر عهده اش گذاشته شده بر کنار شود. البته با دو شرط:
اخراج موقتی باشد.
به او امید برای بازگشت و جبران داده شود.
همچنین امیرالمومنان در این باب هم باز فرموده اند که: «هر گاه سرزنش کردی، جایی برای دوستی باقی بگذار.»

بهتر است در ااین مرحله متربی خطاکار از اشتباه خودش احساس پشیمانی و ندامت کند و در جهت برگشت باشد.

د) اخراج:
خارج کردن نوجوان از وظایف محول شده به او، با امید بسیار کم برای بازگشت، به این صورت که شخص احساس کند که شما به عنوان نیرو به او احتیاج دارید ولی مسئولیتی به او واگذار نکنید و در عین حال دلبستگی او را نسبت به گروه یا تشکل از بین نبرید.
درست است که هیچ کس را نباید دفع کرد، ولی بسیار واضح است که یک سیب آفت زده می تواند بقیه سیب های سالم یک جعبه را نیز به فساد بکشاند و اگر به داد بقیه نرسیم، همه آنها را از دست خواهیم داد. این جاست که مدیر می تواند با زیرکی خاصی، چنین نوحوانی را از بقیه جدا کند ولی او را دفع نکند. یعنی با محول نمودن مسئولیت های خاصی، او را از جمع دور کند یا به طور خصوصی با او قرار هایی بگذارد یا حتی روشی زیرکانه، او را با جمع دیگری که مناسب با اوست، آشنا و علاقمند کند.

بهتر است کار به این مرحله نکشد… چون یهویی دیدی طرف ناامید شد و کلا رفت..! پس بسیار مواظب این نوع تنبیه باشید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: